Radio FM na TDA7088T

To skromne radyjko to moje osobiste porachunki z elektroniką analogową :) jak dotychczas projektowałem wyłącznie układy cyfrowe, w których najbardziej zaawansowanym elementem analogowym był stabilizator 7805. Stwierdziłem, że czas aby w kolekcji moich wynalazków znalazło się jakieś urządzenie analogowe, aczkolwiek muszę przyznać, że schemat zerżnąłem prosto ze strony http://www.circuits.8m.com/Fm-radio.htm i moja inwencją twórcza ograniczyła się jedynie do zaprojektowania płytki.

Radio typu SCAN/RESET

Zapewne nie raz widzieliście małe tanie radyjka z dwoma przyciskami. SCAN wyszukuje następną stację, a RESET powoduje powrót do początku zakresu. Sercem odbiorników tego typu jest scalaczek TDA7088T albo jego wschodni brat CD9088CB. Są to układy ASIC wysokiej skali integracji, do których podłącza się tylko to, czego nie dało się zintegrować na strukturze krzemowej, czyli większe kondensatory, cewki oraz diodę pojemnościową.

Z kondensatorami właściwie nie ma problemu. Cewki trzeba obliczyć i obwinąć ręcznie, bo wykorzystywane są nietypowe wartości 70nH i 78nH. Przydatny do tego jest miernik indukcyjności. Niestety takiego nie posiadam :) i dopiero za trzecim razem udało mi się nawinąć je właściwie. Złe cewki powodują niepełne pokrycie zakresu 88-108MHz. Warto tu dodać, że rozciągnięcie cewki zmniejsza jej indukcyjność, a ściśnięcie lub włożenie metalowego rdzenia do środka tę indukcyjność zwiększa. Wzorek na obliczenie cewki jest prosty:

Indukcyjność cewki powietrznej jednowarstwowej można obliczyć ze wzoru:
gdzie: długość cewki l i średnica d w cm, n - liczba zwojów, L - indukcyjność cewki w mH (miliHenrach). Najwyższą wartość dobroci otrzyma się wówczas, gdy długość cewki jest 2 do 2,5 raza większa niż jej średnica, średnica cewki powinna być 5 razy większa niż średnica drutu.

Dioda pojemnościowa to dziwadełko, które służy do automatycznego strojenia i bez niej nie ma co zabierać się do roboty, bo nic nie będzie działać. W sklepach detalicznych trudno szukać w ogóle jakichkolwiek diod pojemnościowych, a z hurtowni jedną sztukę ściągać nie wypada. Dobrym pomysłem jest wymontowanie jej z chińskiego radyjka za 5zł :) miałem takie w moich szpargałach, zepsute oczywiście :) ostatnim elementem na który trzeba zwrócić uwagę jest potencjometr. Koniecznie musi być logarytmiczny! W przypadku zamontowania liniowego dostaniemy cholery przy regulowaniu głośności!


Całość jest wykonana na elementach SMD i zlutowana przy pomocy płyty grzejnej. Polecam wszystkim tę metodę. Elementy zlutowały się same w jednej chwili. Głośnik wprawdzie szkaradny i wyjęty ze śmietnika, ale jakość ma wyśmienitą. Ostatnią rzeczą jest antena - podręcznikowa powinna mieć długość połowy długości fali. W praktyce radio odbiera mocne stacje z niewielkim kawałkiem drutu.


Układ zasila się napięciem typowo 3V, max 5V i pobiera ok 10mA. Radio ma wielkość mniej więcej pudełka od zapałek. Gdyby ktoś zaprojektował płytkę dwustronną na mniejszych elementach SMD to mógłby to radio zmieścić w długopisie :) Warto rzucić okiem na schematy ze strony http://www.circuits.8m.com/Fm-radio.htm - przy pomocy TDA7088T można zrobić nawet odbiornik stereo!

Pliki do pobrania:

• Schemat i płytka w programie KiCad
• PDF płytka
• PDF płytka lustro

Jeżeli ktoś chce gotowe płytki - proszę o kontakt!

W środku układu scalonego

Co siedzi w środku, zwykle czarnego kanciatego układu scalonego? Otóż w środku niego znajduje się bajecznie kolorowa struktura krzemowa, która mieni się wszystkimi kolorami tęczy, a pod mikroskopem wygląda wprost fenomenalnie. Dzięki uprzejmości szefa firmy Securus, gdzie robiłem praktyki, zamieszczam ich fotografie. Jeżeli ktoś w Poznaniu ma dostęp do mikroskopu z możliwością robienia zdjęć wysokiej rozdzielczości, proszę o kontakt. Posiadam całkiem sporą kolekcję pamięci EPROM, które zawierają elementy tak małe, że nie dało się ich sfotografować, aczkolwiek wyglądają fantastycznie. Między innymi takimi rzeczami zajmowałem się na praktykach :)

Świat bez inżynierów

Strona przeniesiona na nowy adres:
extronic.pl

Zasilacz LM317

Dlaczego tanie wino jest dobre? Bo jest tanie i dobre! To samo można powiedzieć o zasilaczu na LM317 - regulowanym stabilizatorze bardzo popularnym od wielu lat. Prezentowany tutaj zasilacz jest kompatybilny z ładowarką od Nokii, którą bez trudu można dostać. Niewielka ilość popularnych elementów sprawia, że ten zasilacz jest wyjątkowo tani. Ponadto jest wyposażony z złącza Blond - szybkie i tanie złączki, bez możliwości błędnego połączenia.


LM317 jest bardzo dobrym regulowanym stabilizatorem. Umożliwia uzyskanie napięcia wyjściowego w zakresie od 1,25V do 37V przy wykorzystaniu najprostszych elementów biernych. W prezentowanym układzie możliwość regulacji została ograniczona do 12V. Przy zastosowaniu bardziej rozbudowanych elementów można uzyskać regulację od 0V, regulowany ogranicznik prądu oraz zdalne włączanie i wyłączanie z innego układu. Takie możliwości ma zasilacz pokazany na tej stronie.

Układ scalony LM317 wyposażony jest w szereg zabezpieczeń.

• Zabezpieczenie termiczne - w układ wbudowany jest termometr, który po przekroczeniu 110'C obniży napięcie wyjściowe w taki sposób, aby układ pracował dalej, ale nie nagrzewał się jeszcze bardziej
• Zabezpieczenie nadprądowe - w układ wbudowany jest stały ogranicznik, który nie pozwoli, by pobierany prąd przekroczył 1,5A
• Zabezpieczenie przeciwzwarciowe - zwarcie wyjścia do masy jest zupełnie nieszkodliwe dla układu

Należy jednak pamiętać, że te zabezpieczenia dotyczą tylko stabilizatora LM317, a nie transformatora czy zasilanego urządzenia! Moje doświadczenie pokazuje, że zabezpieczenia bardzo skuteczne. Układ dobrze znosi obciążenia indukcyjne i jest nie do zarżnięcia :)

Zasilacz jest wyposażony we wtyczkę DC 3,5/1,1mm (DCPS1813), która jest kompatybilna z ładowarką Nokia ACP-7E, czyli tą popularną, stosowaną w latach 1998-2008 z tzw. większą wtyczką, jak w Nokii 3310. Oprócz tego, dostępne jest także trzypinowe złącze Blond, umożliwiające zasilenie regulatora z innego źródła, np. transformatora sieciowego lub innego zasilacza albo zasilenie czegoś prosto z ładowarki, bez pośrednictwa LM317. Ładowarka od Nokii ma obciążalność ok 0,5A - mam kilka takich ładowarek i każda ma trochę inne parametry. Przy takim prądzie LM317 nie musi mieć radiatora.

Jeżeli potrzebujemy większy prąd, można zastosować kompatybilne układy, które różną się jedynie ogranicznikiem prądowym i ceną. Można je wlutować do zamieszczonej płytki bez żadnych modyfikacji, z wyjątkiem ostatniego. Odsyłam do dokumentacji. Oczywiście przy większych obciążeniach należy dołączyć odpowiedni radiator.

• LM317 - 1,5A
• LM350 - 3A
• LM338 - 5A
• LM396 - 10A

Złącze zasilające Blond

Od jakiegoś czasu stosuję takie złącza we wszystkich moich konstrukcjach. Jest tańsze niż banany, wygodniejsze niż złącza śrubowe i bardzo proste w budowie. Ponadto, nie ma możliwości odwrotnego podłączenia biegunów.


W zasilaczu znajdują się dwa trzypinowe wyjścia. Skrajne piny to masa (minus), a pin środkowy to Vcc (plus). Symetryczna budowa złącza uniemożliwia odwrotne podłączenie. Złączki w zasilaczu to kawałki popularnej listwy dziurek do goldpinów, a w urządzeniu zasilanym znajdują się trzy goldpiny. Kabel zasilający z jednej strony ma dziurki, a z drugiej są piny, analogicznie do zwykłego sieciowego przedłużacza.

Budowa wtyczki w kablu jest bardzo prosta - dwa skrajne piny są zlutowane drucikiem, a środkowy pin owinięty jest taśmą izolacyjną. Wszystko jest schowane w rurce termokurczliwej (tzw. termokurczak). Kabel jest oczywiście dwużyłowy. Złączki w zasilaczu i odbiorniku również mają połączone skrajne piny. Polecam wszystkim taki sposób zasilania układów, ponieważ jest tani, szybki i wygodny.

Zastosowanie

Pierwszy egzemplarz tego zasilacza zbudowałem dla Kasi do podświetlania jej makiety - 40 żółtych diod LED. Efekt jest fantastyczny, tak samo jak cała makieta. Kasiu pozdrawiam Cię :*

Pliki do pobrania:

• Schemat i płytka w programie KiCad
• PDF płytka
• PDF płytka lustro
• Datasheet LM317